Το Toyota Supra (ιαπωνικά トヨタ・スープラ ή Toyota Sūpura) είναι ένα σπορ αυτοκίνητο που κατασκευάζεται από την ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Toyota, από τον Απρίλιο του 1978 έως τον Αύγουστο του 2002, σε 4 γενιές, και από τον Μάρτιο του 2019 μπήκε στη μαζική παραγωγή η 5η γενιά του και κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2019.[1] Οι πρώτες 2 γενιές του, κυκλοφόρησαν ως Celica Supra, αποτελώντας μέρος της παλέτας του Toyota Celica, αλλά μακρύτερες και φαρδύτερες.[2] Ξεκινώντας από τα μέσα του 1986, οι 3 επόμενες γενιές του κυκλοφόρησαν ως ξεχωριστό μοντέλο.[3]
Πρώτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Toyota Celica Supra ΜΑ40 | |
|---|---|
Toyota Supra του 1981 | |
| Σύνοψη | |
| Παραγωγή | Απρίλιος 1978 — Ιούνιος 1981 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Πλατφόρμα | A40 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 2.0 λίτρα I4 (4-κύλινδρος σε σειρά) 2.5 λίτρα I6 (6-κύλινδρος σε σειρά) Όλοι βενζίνης |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.629 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.615 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.651 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.290 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.270 κιλά |
Η πρώτη γενιά της Supra (ΜΑ40) κυκλοφόρησε από το 1978 έως το 1981. Η μαζική παραγωγή της ξεκίνησε στην Ιαπωνία τον Απρίλιο του 1978, αρχικά μόνο για την εγχώρια αγορά, όπου ήταν γνωστή ως Toyota Celica XX. Βασισμένο στην Toyota Celica της τότε εποχής, αποτέλεσε την κορυφαία έκδοση αυτού του μοντέλου και παρέμεινε στην παραγωγή έως τον Ιούνιο του 1981.
Το πίσω μέρος της πρώτης γενιάς της Supra.
Τον Ιανουάριο του 1979, άρχισε να διατίθεται και στις ΗΠΑ, όπου η επίσημη ονομασία του μοντέλου ήταν Toyota Celica XX Supra. Μόλις λίγους μήνες μετά, το καλοκαίρι του 1979, αναγκάστηκε να υιοθετήσει στη χώρα αυτή ένα ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 85 μίλια την ώρα (137 χιλιόμετρα την ώρα), λόγω μιας σχετικής διάταξης που επιβλήθηκε τότε (ξεκινώντας από τη σεζόν / model year του 1980, μόνο στις ΗΠΑ και, αντιθέτως, ποτέ στον Καναδά, όπου είχε αρχίσει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 να καθιερώνεται το μετρικό σύστημα) και για μερικά χρόνια σε όλα τα μοντέλα που κυκλοφορούσαν στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Η γενιά ΜΑ40 δεν διατέθηκε στην Ευρώπη, ούτε γενικότερα σε καμία άλλη αγορά εκτός Ιαπωνίας και ΗΠΑ.
Κυκλοφόρησε με δύο κινητήρες βενζίνης: έναν 4-κύλινδρο 2.0 λίτρων, με ισχύ 125 ίππων και έναν 6-κύλινδρο 2.5 λίτρων με ισχύ 140 ίππους. Και οι δύο, υπήρξαν οι πρώτοι κινητήρες της Toyota που είχαν ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου (injection).
Συνδυάζονταν με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (W50) ή με προαιρετικό 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (A40D). Και τα δύο κιβώτια διέθεταν μία σχέση overdrive. Στο 5-τάχυτο μηχανικό, η overdrive ήταν η 5-η, ενώ το 4-τάχυτο αυτόματο έφερε μία overdrive που μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε ταχύτητες άνω των 35 μιλίων την ώρα (56 χλμ. την ώρα).
Η αρχική Supra είναι σήμερα ένα σπάνιο μοντέλο, που δεν βρίσκεται εύκολα, ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται άκρως συλλεκτικό αυτοκίνητο, με υψηλό κόστος για τους υποψήφιους συλλέκτες αυτοκινήτων, καθώς μάλιστα ήταν και το πρώτο μοντέλο που εισήγαγε την θρυλική ονομασία Supra.
